Tüm stablecoin'ler aynı değildir. Aslında, stablecoin'lerin başlıca iki temel kullanımı vardır:
Fon transferi → Ödeme odaklı stabilcoin
Değerli Fonlar → Getiri Odaklı Stabilcoin
Bu basit ayrım eksiksiz değildir, ancak son derece yararlıdır ve birçok kişiye ilham verebilir. Bu ayrım, benimsemenin teşvik edilmesi, kullanıcı deneyiminin optimize edilmesi, düzenleyici politikaların belirlenmesi ve kullanım senaryolarının tasarlanması konusundaki düşüncelerimizi yönlendirmelidir.
Elbette, diğer daha karmaşık sınıflandırma yöntemleri (teminat türüne, sabitlenme mekanizmasına, merkeziyetsizlik derecesine veya düzenleyici duruma göre gibi) hala önemlidir, ancak genellikle kullanıcıların gerçek ihtiyaçlarını doğrudan yansıtamazlar.
Stablecoin'lar, kripto alanındaki çığır açan uygulamalar olarak geniş çapta kabul edilmektedir, ancak ölçeklenebilir bir gelişim sağlamak için daha kullanıcı merkezli bir çerçeveye ihtiyacımız var. Kazanç havuzundaki fonlarla kahve almazsınız, değil mi? İki tür stablecoin'i bir araya sokmak (birçok veri panelinin yaptığı gibi) maaşınızı bir hedge fonuna yatırmak gibidir: teknik olarak mümkün, ama mantıken pek de mantıklı değil.
Elbette, bu ikisi arasındaki sınır her zaman net değildir. Stabilcoinler hem ödeme hem de kazanç rolünü oynayabilir ve her tasarımın kendine özgü riskleri vardır. Burada, kullanıcıların ana kullanım alanlarına odaklanıyor ve bu ayrımı daha da detaylandırarak basitleştirmemeye çalışıyorum:
Ödeme öncelikli stabil coin: mümkün olduğunca sabit kalmayı sürdürmek, hedef anlık ödeme ve düşük maliyetli uzlaşmadır; genellikle kazançlar ihraççıya bırakılır; yine de borç verme pazarında kazanç işlemleri yapılabilir; kullanım kolaylığı için optimize edilmiştir.
Getiri öncelikli stabilcoin: Hala sabit kalmayı hedefliyor, ancak genellikle belirli getiri stratejilerinin kazancını sahiplerine aktarıyor; genellikle tutulmak için kullanılır, harcamak için değil; tasarım biçimleri çeşitlidir ve karmaşıktır.
Belirtilen şekilde, stabil coinler ödeme ve gelir rolleri arasında geçiş yapabilir. Ancak, ödeme ile gelir arasındaki ayrım, daha akıllı bir kullanıcı deneyimi, daha net bir düzenleyici çerçeve ve daha kolay bir benimseme sağlamaya yardımcı olabilir. Bu genellikle aynı sabitlenme mekanizmasıdır, ancak kullanımları tamamen farklıdır.
Bu basit çerçeve, insanların stabilize paraları gerçekten nasıl kullandıklarına dayanan bir piyasa odaklı bakış açısı benimser, kod veya düzenlemelerden değil. Düzenleyici kurumlar bu ayrımı yansıtmaya başladı, örneğin ABD'deki "GENIUS Yasası"nda bahsedilen "ödeme türü stabilize paralar". Yapıcılar da bu fikri pratiğe döküyor, örneğin uzun süre yer aldığım SkyEcosystem projesi, USDS'yi (tüketim/ödeme) ve sUSDS'yi (getiri) ayırmaktadır.
Peki, ödeme ve gelir ayrımı bize ne kazandırabilir?
Daha geliştirilmiş bir risk çerçevesi
Getiri odaklı stabil coinlerin risk değerlendirmesi şu hususlara odaklanmalıdır: getiri kaynağı ve sağlığı, strateji yoğunluğu, geri alım/çıkış riski, sabitlenme mekanizmasının dayanıklılığı, kaldıraç kullanımı, protokol risk maruziyeti vb. Ödeme odaklı stabil coinler ise daha çok sabitlenme istikrarı, piyasa derinliği ve likidite, geri alım mekanizması, rezerv kalitesi ve şeffaflık ile ihraç eden tarafın riskine dikkat etmelidir. Tek tip bir risk değerlendirme kriteri tüm stabil coin türlerine uygulanamaz.
Perakende pazarının yaygınlaşması
Bu ödeme ve kazanç ayrımı, geleneksel finans (TradFi) düşünce modeli ile uyumlu olup, kullanıcıların kafa karışıklığını ve işlem hatalarını azaltabilir. Yeni kullanıcılar, habersiz bir şekilde karmaşık kazanç token'larına sahip olmamalıdır.
Daha iyi kullanıcı deneyimi (UX)
Cüzdanlar gibi hizmet sağlayıcılar, kullanıcıların kafa karışıklığına yol açabilecek kafa karıştırıcı ödeme ve sabit paralar vermekten kaçınmalıdır. Bu ayrım, daha basit ve daha akıllı bir cüzdan kullanıcı deneyiminin kilidini açacaktır. İkisi arasındaki fark deneyimli kullanıcılar tarafından iyi bilinse de, yeni gelenlerin anlamasına yardımcı olmak için kullanıcı arayüzünde açıkça işaretlenebilir. Bu gelişme aynı zamanda neobankaların ve diğer fintech şirketlerinin entegrasyonunu da basitleştirecek. Tabii ki, gerçek UX zorluğu sadece etiketleme değil, aynı zamanda kullanıcıları kuyruk riskleri konusunda eğitmektir.
Kurumsal piyasanın benimsenmesi
Ödeme ve kazançların ayrımı mevcut finansal sınıflamaya uygundur, muhasebe işlemlerini geliştirmeye, riskleri izole etmeye yardımcı olur ve daha net bir düzenleyici çerçeveyi destekler.
Daha net düzenleme
Ödeme ve gelir odaklı stablecoinler farklı düzenlemelere tabi tutulacaktır. Bu iki ürün türü farklı risk özelliklerine sahip olduğundan, düzenleyicilerin bunları ayırt etmesi de doğaldır. Ödeme ve yatırım (genel anlamda menkul kıymetler) dünya genelinde neredeyse her zaman tamamen farklı düzenleme sistemlerine tabidir. Bu bir tesadüf değil. Yasama organları bu yönde çalışmalar yapmaktadır: örneğin, ABD’nin GENIUS Yasası ve Avrupa Birliği’nin MiCAR Yönetmeliği bunu kabul etmektedir. Bu, ödeme odaklı stablecoinlerin asla gelir sağlamayacağı anlamına gelmez (GENIUS Yasası'nda tartışıldığı gibi), ancak rolleri daha çok bir tasarruf hesabına benzemektedir, geniş kapsamlı yatırım ürünlerinden ziyade.
Tam bir model olmasa da, en basit yönlendirmeyi sunuyor.
Her ne kadar bu çerçeve mükemmel olmasa da, ürünleri, kullanıcıları ve politikaları hedef etmenin en basit yoludur.
Bazı eksiklikler:
Gelir, çeşitli alt kategorileri içeren karmaşık bir kategoridir. Gelir odaklı stabil coinler, yapı, risk ve kullanım açısından farklılık gösteren birçok alt türü kapsamaktadır. Bazıları DeFi kredi verme yoluyla, bazıları ETH teminat göstererek, bazıları ise devlet tahvilleri satın alarak gelir elde etmektedir. Bu, geniş bir kavramdır ve piyasa olgunlaştıkça, özellikle düzenleyici müdahale sonrasında değişiklik gösterebilir. Gelecekte, "gelir odaklı stabil coin" kavramı, daha somut ve net kategorilere ayrılabilir.
Gelir sahipliği sorunu: Eğer gelir kullanıcıya iletilmemişse, genellikle diğer katılımcılar (genellikle ihraç eden taraf) bu geliri elde eder. Daha önce belirtildiği gibi, stabil coinler "ihraç eden gelirden" "tutucu gelirine" geçiş yapabilir. Ayrıca, stabil coin kullanıcıları borç verme piyasası aracılığıyla da gelir elde edebilir; şu anda gelir getirici stabil coinlerin kullanıcı perspektifinde diğer ikincil gelir kaynaklarından yeterince farklı olup olmadığı belirsizdir.
Adlandırma tartışması: Bazıları, bu daha geniş kategorinin "getiri stabilcoinleri" yerine "getiri tokenleri" olarak adlandırılması gerektiğini savunuyor. Bu görüş makuldür, ancak gerçekte verimli stabilcoinler, istikrarlı sabitleme mekanizmaları ve belirli kullanıcı kişilikleri ile karakterize edilen ayrı bir alt kategori olarak ortaya çıkmıştır. Genellikle tokenize edilmiş gerçek dünya varlıklarından (RWA'lar), likit staking tokenlerinden (LST'ler) veya stabilcoin olmayanlar için diğer DeFi yapılandırılmış getiri ürünlerinden ayrı bir sınıf olarak görülürler. Piyasa geliştikçe bu eğilimin gelişmeye devam etmesi muhtemeldir, özellikle de sınırların bulanıklaşma eğiliminde olduğu ayarlanabilir bir arza sahip getiriye dayalı sabit paralar söz konusu olduğunda.
Ödeme tipi stabil coinler belki de kazanç sağlayabilir: Gelecekte, bu sınırın düzenleyici tarafından tanımlanması mümkün. Örneğin, MiCAR düzenlemesi ödeme tipi stabil coinlerin kazanç sağlamasını yasaklarken, GENIUS yasası bu konuda tartışmalar yürütmektedir. Pazar, düzenleyici çerçeveye göre uygun ayarlamalar yapacaktır.
Bu endişelerin gerçekten var olduğu doğru. Ancak, "stabil coinleri" genel bir kategori olarak görmek, sorunun çözülmesine yardımcı olmaz. Ödeme odaklı ve gelir odaklı arasındaki ayrım, temel bir çerçevedir ve çoktan gündeme getirilmelidir. Bu ayrımı net bir şekilde etiketlemeli ve etrafında inşa etmeliyiz. Eğer stabil coin'iniz bu iki kategoriden birine kolayca dahil edilemiyorsa, bunu açıkça belirtmelisiniz.
Daha fazla araştırma hala gereklidir, özellikle bulanık sınırlara sahip varlıklar (örneğin, ayarlanabilir arz token'ları) veya bu çerçevenin tamamen dışında kalan varlıklar (örneğin, istikrarsız gelir token'ları ve tokenleştirilmiş gerçek dünya varlıkları) için.
The content is for reference only, not a solicitation or offer. No investment, tax, or legal advice provided. See Disclaimer for more risks disclosure.
Harcanabilir ve kazanılabilir stablecoin'ler, daha net bir sınıflandırmaya ihtiyaç duymaktadır.
Yazar: jacek
Derleme: Shenchao TechFlow
Tüm stablecoin'ler aynı değildir. Aslında, stablecoin'lerin başlıca iki temel kullanımı vardır:
Fon transferi → Ödeme odaklı stabilcoin
Değerli Fonlar → Getiri Odaklı Stabilcoin
Bu basit ayrım eksiksiz değildir, ancak son derece yararlıdır ve birçok kişiye ilham verebilir. Bu ayrım, benimsemenin teşvik edilmesi, kullanıcı deneyiminin optimize edilmesi, düzenleyici politikaların belirlenmesi ve kullanım senaryolarının tasarlanması konusundaki düşüncelerimizi yönlendirmelidir.
Elbette, diğer daha karmaşık sınıflandırma yöntemleri (teminat türüne, sabitlenme mekanizmasına, merkeziyetsizlik derecesine veya düzenleyici duruma göre gibi) hala önemlidir, ancak genellikle kullanıcıların gerçek ihtiyaçlarını doğrudan yansıtamazlar.
Stablecoin'lar, kripto alanındaki çığır açan uygulamalar olarak geniş çapta kabul edilmektedir, ancak ölçeklenebilir bir gelişim sağlamak için daha kullanıcı merkezli bir çerçeveye ihtiyacımız var. Kazanç havuzundaki fonlarla kahve almazsınız, değil mi? İki tür stablecoin'i bir araya sokmak (birçok veri panelinin yaptığı gibi) maaşınızı bir hedge fonuna yatırmak gibidir: teknik olarak mümkün, ama mantıken pek de mantıklı değil.
Elbette, bu ikisi arasındaki sınır her zaman net değildir. Stabilcoinler hem ödeme hem de kazanç rolünü oynayabilir ve her tasarımın kendine özgü riskleri vardır. Burada, kullanıcıların ana kullanım alanlarına odaklanıyor ve bu ayrımı daha da detaylandırarak basitleştirmemeye çalışıyorum:
Ödeme öncelikli stabil coin: mümkün olduğunca sabit kalmayı sürdürmek, hedef anlık ödeme ve düşük maliyetli uzlaşmadır; genellikle kazançlar ihraççıya bırakılır; yine de borç verme pazarında kazanç işlemleri yapılabilir; kullanım kolaylığı için optimize edilmiştir.
Getiri öncelikli stabilcoin: Hala sabit kalmayı hedefliyor, ancak genellikle belirli getiri stratejilerinin kazancını sahiplerine aktarıyor; genellikle tutulmak için kullanılır, harcamak için değil; tasarım biçimleri çeşitlidir ve karmaşıktır.
Belirtilen şekilde, stabil coinler ödeme ve gelir rolleri arasında geçiş yapabilir. Ancak, ödeme ile gelir arasındaki ayrım, daha akıllı bir kullanıcı deneyimi, daha net bir düzenleyici çerçeve ve daha kolay bir benimseme sağlamaya yardımcı olabilir. Bu genellikle aynı sabitlenme mekanizmasıdır, ancak kullanımları tamamen farklıdır.
Bu basit çerçeve, insanların stabilize paraları gerçekten nasıl kullandıklarına dayanan bir piyasa odaklı bakış açısı benimser, kod veya düzenlemelerden değil. Düzenleyici kurumlar bu ayrımı yansıtmaya başladı, örneğin ABD'deki "GENIUS Yasası"nda bahsedilen "ödeme türü stabilize paralar". Yapıcılar da bu fikri pratiğe döküyor, örneğin uzun süre yer aldığım SkyEcosystem projesi, USDS'yi (tüketim/ödeme) ve sUSDS'yi (getiri) ayırmaktadır.
Peki, ödeme ve gelir ayrımı bize ne kazandırabilir?
Daha geliştirilmiş bir risk çerçevesi
Getiri odaklı stabil coinlerin risk değerlendirmesi şu hususlara odaklanmalıdır: getiri kaynağı ve sağlığı, strateji yoğunluğu, geri alım/çıkış riski, sabitlenme mekanizmasının dayanıklılığı, kaldıraç kullanımı, protokol risk maruziyeti vb. Ödeme odaklı stabil coinler ise daha çok sabitlenme istikrarı, piyasa derinliği ve likidite, geri alım mekanizması, rezerv kalitesi ve şeffaflık ile ihraç eden tarafın riskine dikkat etmelidir. Tek tip bir risk değerlendirme kriteri tüm stabil coin türlerine uygulanamaz.
Perakende pazarının yaygınlaşması
Bu ödeme ve kazanç ayrımı, geleneksel finans (TradFi) düşünce modeli ile uyumlu olup, kullanıcıların kafa karışıklığını ve işlem hatalarını azaltabilir. Yeni kullanıcılar, habersiz bir şekilde karmaşık kazanç token'larına sahip olmamalıdır.
Daha iyi kullanıcı deneyimi (UX)
Cüzdanlar gibi hizmet sağlayıcılar, kullanıcıların kafa karışıklığına yol açabilecek kafa karıştırıcı ödeme ve sabit paralar vermekten kaçınmalıdır. Bu ayrım, daha basit ve daha akıllı bir cüzdan kullanıcı deneyiminin kilidini açacaktır. İkisi arasındaki fark deneyimli kullanıcılar tarafından iyi bilinse de, yeni gelenlerin anlamasına yardımcı olmak için kullanıcı arayüzünde açıkça işaretlenebilir. Bu gelişme aynı zamanda neobankaların ve diğer fintech şirketlerinin entegrasyonunu da basitleştirecek. Tabii ki, gerçek UX zorluğu sadece etiketleme değil, aynı zamanda kullanıcıları kuyruk riskleri konusunda eğitmektir.
Kurumsal piyasanın benimsenmesi
Ödeme ve kazançların ayrımı mevcut finansal sınıflamaya uygundur, muhasebe işlemlerini geliştirmeye, riskleri izole etmeye yardımcı olur ve daha net bir düzenleyici çerçeveyi destekler.
Daha net düzenleme
Ödeme ve gelir odaklı stablecoinler farklı düzenlemelere tabi tutulacaktır. Bu iki ürün türü farklı risk özelliklerine sahip olduğundan, düzenleyicilerin bunları ayırt etmesi de doğaldır. Ödeme ve yatırım (genel anlamda menkul kıymetler) dünya genelinde neredeyse her zaman tamamen farklı düzenleme sistemlerine tabidir. Bu bir tesadüf değil. Yasama organları bu yönde çalışmalar yapmaktadır: örneğin, ABD’nin GENIUS Yasası ve Avrupa Birliği’nin MiCAR Yönetmeliği bunu kabul etmektedir. Bu, ödeme odaklı stablecoinlerin asla gelir sağlamayacağı anlamına gelmez (GENIUS Yasası'nda tartışıldığı gibi), ancak rolleri daha çok bir tasarruf hesabına benzemektedir, geniş kapsamlı yatırım ürünlerinden ziyade.
Tam bir model olmasa da, en basit yönlendirmeyi sunuyor.
Her ne kadar bu çerçeve mükemmel olmasa da, ürünleri, kullanıcıları ve politikaları hedef etmenin en basit yoludur.
Bazı eksiklikler:
Gelir, çeşitli alt kategorileri içeren karmaşık bir kategoridir. Gelir odaklı stabil coinler, yapı, risk ve kullanım açısından farklılık gösteren birçok alt türü kapsamaktadır. Bazıları DeFi kredi verme yoluyla, bazıları ETH teminat göstererek, bazıları ise devlet tahvilleri satın alarak gelir elde etmektedir. Bu, geniş bir kavramdır ve piyasa olgunlaştıkça, özellikle düzenleyici müdahale sonrasında değişiklik gösterebilir. Gelecekte, "gelir odaklı stabil coin" kavramı, daha somut ve net kategorilere ayrılabilir.
Gelir sahipliği sorunu: Eğer gelir kullanıcıya iletilmemişse, genellikle diğer katılımcılar (genellikle ihraç eden taraf) bu geliri elde eder. Daha önce belirtildiği gibi, stabil coinler "ihraç eden gelirden" "tutucu gelirine" geçiş yapabilir. Ayrıca, stabil coin kullanıcıları borç verme piyasası aracılığıyla da gelir elde edebilir; şu anda gelir getirici stabil coinlerin kullanıcı perspektifinde diğer ikincil gelir kaynaklarından yeterince farklı olup olmadığı belirsizdir.
Adlandırma tartışması: Bazıları, bu daha geniş kategorinin "getiri stabilcoinleri" yerine "getiri tokenleri" olarak adlandırılması gerektiğini savunuyor. Bu görüş makuldür, ancak gerçekte verimli stabilcoinler, istikrarlı sabitleme mekanizmaları ve belirli kullanıcı kişilikleri ile karakterize edilen ayrı bir alt kategori olarak ortaya çıkmıştır. Genellikle tokenize edilmiş gerçek dünya varlıklarından (RWA'lar), likit staking tokenlerinden (LST'ler) veya stabilcoin olmayanlar için diğer DeFi yapılandırılmış getiri ürünlerinden ayrı bir sınıf olarak görülürler. Piyasa geliştikçe bu eğilimin gelişmeye devam etmesi muhtemeldir, özellikle de sınırların bulanıklaşma eğiliminde olduğu ayarlanabilir bir arza sahip getiriye dayalı sabit paralar söz konusu olduğunda.
Ödeme tipi stabil coinler belki de kazanç sağlayabilir: Gelecekte, bu sınırın düzenleyici tarafından tanımlanması mümkün. Örneğin, MiCAR düzenlemesi ödeme tipi stabil coinlerin kazanç sağlamasını yasaklarken, GENIUS yasası bu konuda tartışmalar yürütmektedir. Pazar, düzenleyici çerçeveye göre uygun ayarlamalar yapacaktır.
Bu endişelerin gerçekten var olduğu doğru. Ancak, "stabil coinleri" genel bir kategori olarak görmek, sorunun çözülmesine yardımcı olmaz. Ödeme odaklı ve gelir odaklı arasındaki ayrım, temel bir çerçevedir ve çoktan gündeme getirilmelidir. Bu ayrımı net bir şekilde etiketlemeli ve etrafında inşa etmeliyiz. Eğer stabil coin'iniz bu iki kategoriden birine kolayca dahil edilemiyorsa, bunu açıkça belirtmelisiniz.
Daha fazla araştırma hala gereklidir, özellikle bulanık sınırlara sahip varlıklar (örneğin, ayarlanabilir arz token'ları) veya bu çerçevenin tamamen dışında kalan varlıklar (örneğin, istikrarsız gelir token'ları ve tokenleştirilmiş gerçek dünya varlıkları) için.